Użycie farby podkładowej w celu wyposażenia systemu ogrodzeń w antykorozyjną ochronę, to – niestety – mijanie się z celem. By system ogrodzeniowy zyskał realną gwarancję, że jego zabezpieczenie przed rdzą będzie trwałe, trzeba zdać się na sprawdzone metody. Jakie?

Pionierską metodą ochrony ogrodzeń jest, po pierwsze, cynkowanie ogniowe. Taki zabieg sprawia, że powierzchnia stalowa pokrywa się antykorozyjną powłoką. Całość wyrobu zostaje poddana zanurzeniu w cynku, którego temperatura sięga 450 stopni Celsjusza.

Tak właśnie płynny cynk dostaje się do każdego obszaru, łącznie z tymi trudno dostępnymi, by – następnie – doprowadzić do gradualnej dyfuzji. Tłumacząc ten chemiczny etap cynkowania ogniowego językiem bardziej mechanicznym, stal częściowo „zazębia się” z cynkiem, w ten właśnie sposób tworząc warstwę stopową o charakterze ochronnym.

Kiedy stal wyciągana jest z kąpieli cynkowej, widzimy element wzbogacony o fundamentalną i znakomitą ochronę, która nie powstała jednak kosztem wytrzymałości wyrobu. Tak oto, dzięki cynkowaniu ogniowemu, ogrodzenie zyskuje zabezpieczenie, które już samo z siebie nie ma sobie równych. Czy można więc postarać się o jeszcze lepszą ochronę przed rdzą?

Jak najbardziej. Ocynk co prawda chroni doskonale, lecz nie za bardzo może pochwalić się atutami estetycznymi. Pora więc sprawić, aby system ogrodzeń prezentował się nienagannie na co dzień. Czy jednak musi być to etap czysto dekoracyjny? Wręcz przeciwnie – gdy cynkowanie ogniowe już za nami, mamy okazję postarać się o dodatkowy poziom zabezpieczeń!

Mowa o malowaniu poliestrowym, szerzej znanym jako malowanie proszkowe. Domyka ono proces zabezpieczenia antykorozyjnego nałożeniem na ogrodzenie powłoki lakierniczej. Aby jednak poddać ogrodzenie malowaniu proszkowemu, oprócz poprzedzenia tego cynkowaniem ogniowym, należy je uprzednio do tego przygotować. Instrukcję procesu przygotowawczego można łatwo znaleźć w sieci.

Malowanie proszkowe – to brzmi dość banalnie, a przez to myląco. Pod tym pojęciem skrywa się niezwykle nowoczesny sposób pokrywania elementów metalowych. Polega on na wykorzystywaniu naelektryzowanych molekuł farby (przeważnie to farba poliestrowa). Takie naelektryzowane cząsteczki osiadają na metalu z pomocą natrysku elektrokinetycznego bądź elektrostatycznego.

Cały ten proces odbywa się w specjalnie zaprojektowanych do tego celu komorach. W dalszej kolejności, stal, otrzymawszy swą porcję farby, podgrzewana jest nawet do 210 stopni Celsjusza. Owo podgrzewanie ma na celu roztopienie się proszku oraz jego polimeryzację. Dzięki takiemu zabiegowi, system ogrodzeniowy zyskuje powłokę lakierniczą, która nie tylko ozdabia go, ale – łącznie z uprzednim cynkowaniem ogniowym – uodparnia na rdzę w stopniu naprawdę maksymalnym. Nie tylko zresztą – oprócz rdzy, naszemu ogrodzeniu nie zagrażają także duże temperatury czy bodźce chemiczne.